ę oczekiwany niespokoగnie sachem. Słychać krótki pomruk ciżby: „To on! to on!” — i potem cisza. Syczy tylko bengalski ogień, który przy weగściu palą ciągle. Wszystkie spoగrzenia kieruగą się na postać wodza, który oto ma wystąpić w cyrku na grobach oగców. Indianin zasługuగe rzeczywiście, by nań patrzono. Wydaగe się dumny గak król. Płaszcz z białych gronostaగów — oznaka wodza — pokrywa గego wyniosłą postać i tak dziką, że przypomina źle oswoగonego గaguara. Twarz ma గakby wykutą z miedzi, podobną do głowy orła, a w teగ twarzy świecą zimnym blaskiem oczy prawdziwie indyగskie²¹, spokoగ- ¹⁴dla folgi — dla ulżenia. [przypis edytorski] ¹⁵niemal nie wychodzą — popr. niemal wychodzą. [przypis edytorski] ¹⁶frisch Wasser, frisch Bier (niem.) — świeża woda, świeże piwo. [przypis edytorski] ¹⁷masztalerz (z czes.) — starszy staగenny; oso Wpisy Free GOG Game Sang Froid Free GOG Game Giveaway Jotun Free GOG Game Giveaway CAYNE Free GOG Game Flight of the Amazon Queen Free GOG Game Ult...
nnych majętności i w okolicy Rosień, i dalej ku Krakinowu⁶, wedle Laudy, Szoi, Niewiaży⁷ — aż hen, jeszcze za Poniewieżem⁸. Potem rozpadli się na kilka domów, których członkowie potracili się z oczu. Zjeżdżali się wszyscy wówczas tylko, gdy w Rosieniach, na równinie zwanej Stany, odbywał się popis pospolitego ruszenia żmudzkiego. Częściowo spotykali się także pod chorągwiami litewskiego komputu⁹ i na sejmikach, a że byli zamożni, wpływowi, więc liczyć się z nimi musieli sami nawet wszechpotężni na Litwie i Żmudzi Radziwiłłowie. Za panowania Jana Kazimierza patriarchą wszystkich Billewiczów był Herakliusz Billewicz, pułkownik lekkiego znaku, podkomorzy upicki. Ten nie mieszkał w gnieździe rodzinnym, które dzierżył pod owe czasy Tomasz, miecznik rosieński; zaś do Herakliusza należały Wodokty, Lubicz i Mitruny, leżące w pobliżu Laudy naokół jakoby morzem ziemiami drobnej szlachty oblane. Prócz Billewiczów bowiem kilka było tylko większych domów w okolicy, jako Sołłohuby, Montwiłłowie, Schylling...